تعيين نقش رابطه والد فرزندي و خود كنترلي در گرايش به بازي هاي رايانه اي در دانشجويان

مقدمه و هدف: با توجه به گسترش ميزان استفاده از بازي هاي رايانه اي به ويژه در نوجوانان و جوانان، در اين مطالعه به تعيين رابطه بين ميزان انجام بازي هاي رايانه اي و خودكنترلي، رابطه والد-فرزندي و ويژگي هاي جمعيت شناختي در دانشجويان پرداخته شد. روش: بر اين اساس، در قالب يك مطالعه توصيفي از نوع همبستگي، تعداد 103 دانشجوي پسر دانشگاه اصفهان به شيوه تصادفي انتخاب شده و با استفاده از پرسشنامه سنجش بازي هاي رايانه اي، آمقياس خودكنترلي تانجي پرسشنامه رابطه والد- فرزندي و پرسشنامه ويژگي هاي جمعيت شناختي مورد ارزيابي قرار گرفتند نتايج حاصل از تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه طبقه اجتماعي –اقتصادي خانواده دانشجويان 2/8%، خودكنترلي 2/5% و سن آزمودني ها 95% و اين سه متغير در مجموع 9/16% از گرايش به انجام بازي هاي رايانه اي را به طور معناداري تبيين مي كنند(05/0P ). نتيجه گيري: اين نتايج بيانگر آن است كه شرايط اجتماعي اقتصادي خانواده نقش مهمي در گرايش به بازي هاي رايانه اي دارد. ضمن اينكه خودكنترلي كمتر با گرايش بيشتر به بازي هاي راينه اي در دانشجويان همراه است.