نقد و بررسي درس نخست كتاب تاريخ ادبيّات ايران و جهان

ادبيّات ايران يادمان آرزوها، باورها، پيروزي‌ها، شكست‌ها، عشق‌ها و رنج‌ها و به‌طوركلّي زندگي پرفرازونشيب ايرانيان در تاريخي سه‌هزارساله است. بخش بزرگي از اين ادبيّات كه به نام ادبيّات پيش از اسلام شناخته مي‌شود تجربۀ ادبي سرايندگان و نويسندگان اين مرزوبوم است كه در انواع ادبيّات حماسي، غنايي، عرفاني و اندرزي آثاري برجاي گذاشته‌اند. اين گنجينۀ ارزشمند نخست سينه‌به‌سينه نقل شده، سپس در زمان‌هاي بعدي در مجموعه‌هاي مكتوب به يادگار مانده است. سرودهاي گاهاني و يشتي، سخنان شعرگونه و اندرزي پارسي، ادبيّات منظوم پهلوي، سرودهاي پارتي، پارسي ميانه و سغدي و آثار فراوان ادبي خلّاقانه و زيباي مانوي همراه با مينياتور و خطّاطي و تذهيب، يادمان‌هاي گوسانان (خنياگران) عصر پارتي، بازآفريده در عاشقانه‌هايي چون بيژن و منيژه و ويس و رامين شعر فارسي، ازجمله اين ميراث گران‌بها هستند. ادبيّاتي كه از ميان رفتن و يا ناديده گرفتن آن، زيان‌هاي جبران‌ناپذيري بر رشد و پيشرفت انديشه و زندگي مادّي و معنوي مردمان اين مرزوبوم خواهد زد.درس نخست كتاب درسي سال دوم دبيرستان با نام «تاريخ ادبيّات ايران و جهان 1» به اين دورۀ تاريخي از ادبيّات ايران مي‌پردازد. به‌رغم ارزش ادبي و اهميّت اين مبحث، مطالب آمده در متن مرتبط، دچار كاستي‌ها، خلأها و گاه پاره‌اي اشتباهات علمي مي‌باشد؛ لذا جهت جلوگيري از پيش‌آمدن اشكال در روند آموزش دانش‌آموزان، اين مقاله مي‌كوشد تا با استفاده از منابع تخصّصي، به نقد و بررسي درس نخست كتاب «تاريخ ادبيّات ايران و جهان 1» بپردازد. بررسي حاضر مشخّص نمود كه كتاب، جهت تحقق هدف تعيين‌شده در مقدّمۀ كتاب، نتوانسته است گام نخستين را اصولي و درست بردارد و خانه‌اي با پاي‌بست‌هاي متزلزل بنا نموده است.