گوهر گويا (پاره مهارت‌هاي خواندن شعر)

شعر را آميزه‌اي از انديشه، خيال و عاطفه در زباني فشرده و آهنگين مي‌دانند كه جايگاه مهم و ارزشمندي در حفظ فرهنگ و هويت ملت‌ها دارد؛ بااين‌حال، درك معنا و مفاهيم شعر بستگي زيادي به صحيح خواني آن دارد، لذا زبان شناسان، خواندن درست واحدهاي زنجيري گفتار، بر پايه واحدهاي زبر زنجيري را، از اهداف كليدي آموزش زبان پارسي مي‌دانند. (كتاب فارسي پايه نهم: 1394، ص 7) درست خواندن اشعار نه‌تنها راه دست‌يابي به معني را سريع‌تر مي‌كند، بلكه التذاذ ادبي و حسّ زيبايي‌شناسي را در شنوندگان و به‌خصوص دانش‌آموزان، تقويت مي‌نمايد. بر اين اساس، سعي ما در اين مقاله آن است كه با بيان و بررسي دقيق پاره مهارت‌هاي خواندن همچون واحدهاي زبر زنجيري گفتار: (تكيه، آهنگ، درنگ، وزن طبيعي گفتار) و عناصر پيرا زباني: (كيفيت صدا، ايما، اشاره، حالات چهره، اشاره چشمي...) نحوه درست خواندن و لحن مناسب اشعار، به‌خصوص كتاب فارسي جديدالتأليف پايه نهم را بيان كنيم و بدين منظور تمام مثال‌ها را، از همين كتاب انتخاب كرده‌ايم.