بهره برداري بهينه كمي-كيفي از مخازن سدها

مدلهای بهره برداری از مخازن سدها اغلب تنها كمیت آب خروجی را با توجه به میزان نیاز آبی بهینه می كنند . به منظور ارائه مدلی كه سیاسته ای بهره برداری را با توجه به پارامترهای كیفی و كمی تدوین كند، مدلی به نام DPRQ ارائه شده است كه تركیبی از یك مدل بهینه سازی پویای قطعی (DPR) و یك مدل شبیه سازی كیفی (HEC-5Q) می باشد . دراین مدل خسارت ناشی از كیفیت آب خروجی به عنوان یك قید مضاعف در بهینه سا زی عملكرد مخزن وارد شده است . میزان خروجی های مدل در راستای برآورده كردن كمیت و كیفیت موردنظر آب خروجی در كوتاه مدت وكیفیت آب ذخیره شده درمخزن در بلندمدت تعیین می شوند . معادله سیاست مدل بهینه سازی پوی (DPR)، براساس یك رگرسیون سه متغیره شامل خروجی، حجم م خزن و جریان ورودی تدوین می شود . در این مطالعه، دو پارامتر شوری و درجه حرارت نیز به معادله سیاست اضافه شده كه با وارد كردن جداگانه و همزمان این پارامترها در رگرسیون، نقش هركدام از این دو عامل كیفی بر عملكرد مدل و بهره برداری در زمان واقعی با توجه به سیاستها ی مدل ؛ بررسی گردیده است . مطالعه موردی این تحقیق برروی سد پانزده خرداد صورت گرفته است . نتایج حاصل از مدل بهره برداری كمی و كیفی (DPRQ) نشانگر تأثیر قابل توجه وضعیت بهره برداری در پارامترهای كیفی خروجی از مخزن و كاهش مشكلات كیفی مخزن نسبت به مدل كمی ( DPR ) می باشد.