رابطه بين سبك هاي تفكر با سلامت روان و تاب آوري

پژوهش حاضر به دنبال رابطه بین سبك های تفكر نوع اول با سلامت روان و تاب آوری در معلمان زن دانش آموزان استثنایی (كم توانذهنی) شهر تهران بود.جامعه آماری كلیه معلمان زن شاغل در مدارس اسثنایی (كم توانذهنی) شهر تهران بودند كه شامل 496 نفر و حجم نمونه شامل200 نفر كه به صورت طبقه ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های سبك های تفكر استرنبرگ و تاب آوری كانر و دیویدسون و مقیاس سلامت روان معنوی پور پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی وآمار اسثنباطی (همبستثگیپیرسون) اسثفاده گردید. نثایج پژوهش حاضر نشان داد كه ، رابطه بین سبك های تفكر نوع اول و سلامت روان r=0/377 در سطح α=0/01 معنادار است و این رابطه مثبت است. رابطه بین تاب آوری و سبك تفكر نوع اول با مقدار r=0/529 در سطح α=0/01 معنادار است و این رابطه به طور مثبت می باشد ، به این معنی كه سبك تفكر فرد در تاب آوری وی مؤثر است. رابطه بین سلامت روان و تاب آوری با مقدار r=354 در سطح α=0/01 معنادار است و این رابطه بطور مثبت و مستقیم می باشد همچنین رابطه بین تاب آوری با خرده مقیاس های سبك تفكر قانون گذرانه با مقدار r=0/172 در سطح α=0/05 قضاوتی با مقدار r=0/387 در سطح α=0/01، سلسله مراتبی با مقدار r=0/562 در سطح α=0/01 و آزاد اندیشانه با مقدار r=0/611 در سطح α=0/01 معنادار است. بدین معنی كه بین تاب آوری و خرده مقیاس های سبك تفكر رابطه مسثقیم و مثبت وجود دارد. همچنین داده هانشان می دهد بین تاب آوری و سبك تفكر كل نر با مقدار r=0/062 رابطه ای وجود ندارد. رابطه بین سلامت روان با خرده مقیاس های سبك تفكر قضاوتی با مقدار r=0/125 در سطح α=0/01، سلسله مراتبی با مقدار r=0/35 در سطح α=0/01، آزاد اندیش با مقدار r=0/325 در سطح α=0/01 معنادار است. بدین معنی كه بین سلامت روان و خرده مقیاس های سبك تفكر رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد. همچنین داده ها نشان می دهد بین سلامت روان و سبك تفكر قانون گذار r=0/125 و كل نگر با مقدار r=0/11 رابطه ای وجود ندارد.