رابطه سبك هاي دلبستگي و جهت گيري مذهبي و خود پنداره با رشد اجتماعي دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر تهران

هدف این پژوهش بررسی رابطه سبك های دلبستگی و جهت گیریمذهبی و خودپنداره با رشدد اجتماعی بود بدین منظور جامعهآماری این پژوهش كلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرتهران در نظر گرفته شد و تعداد 400 از بین آنها به عنوان نمونهپژوهش به روش نمونه گیری نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ایانتخاب شدند ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه دلبستگیكولینز و رید، پرسشنامه جهت گیری مذهبی آلپور، پرسشنامهخودپنداره بك و پرسشنامه رشد اجتماعی وایتزمن بود داده های بهدست آمده توسط نرم افزار spss و به روش تحلیل رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شد نتایج به دست آمده نشان داد دلبستگیایمن و جهت گیری مذهبی درونی با رشد اجتماعی رابطه متبتمعنی داری دارند همچنین یافته ها نشان داد متغیر خود پندارهرابطه ای با رشد اجتماعی ندارد نتیجه پژوهش این است كه برایرشد اجتماعی حالتی مطلوب است سعی در پرورش و تربیت بادلبستگی ایمن و نهادینه كردن مذهب شود.