بررسي مزيت نسبي صادراتي و اولويت بندي بازارهاي هدف انگور ايران

بيش از نيم قرن است كه ايران انگور توليدي خود را صادر مي كند به طوري كه در طول سال هاي مورد بررسي جزء ده توليدكننده عمده اين محصول بوده است. اما هيچگاه نتوانست جايگاه مناسبي براي خود در بين كشورهاي صادركننده اين محصول كسب كند. هدف از اين مطالعه، بررسي مزيت نسبي ايران و كشورهاي جهان در تجارت انگور با استفاده از شاخص هاي مزيت نسبي آشكار شده (RCA) است تا ضرورت ماندگاري يا خروج ايران از اين بازار مشخص شده و همچنين فهرستي از بازارهاي هدف بالقوه براي صادركنندگان ايراني ارائه گردد. عمده ترين كشورهاي واردكننده انگور ايران طي دوره 2011 - 2002، عراق، فدراسيون روسيه و آذربايجان بودند اما بازارهاي هدف بالقوه ي ايران در صادرات انگور فدراسيون روسيه، هلند، آمريكا و چين مي-باشد. در اين ميان، تنها صادرات انگور ايران به روسيه اقدامي درست به شمار مي آيد. نتايج نشان مي دهد كشورهاي شيلي، ايتاليا، تركيه و آمريكا در طي سال هاي 2011- 2002 از مزيت نسبي صادراتي برخوردار بوده اند. علي رغم اينكه ايران در دوره مورد بررسي، مزيت نسبي صادراتي نداشته اما با توجه به پتانسيل هاي تجاري موجود در كشور اميد بر آن است كه بتوان به اين مهم دست يافت