بررسي روند تغييرات وضعيت خشكسالي با استفاده از تصاوير ماهواره اي

بسياري از روش هاي متداول ارزيابي خشكسالي به واسطه آنكه بر مبناي داده هاي ثبت شده در ايستگاه هاي هواشناسي استوار مي باشند، برآوردي نقطه اي از اين پديده دارند. استفاده از تكنيك سنجش از دور و شاخص هايي كه مبتني بر تصاوير ماهواره اي باشند مي توانند اين مشكل را حل نمايند. در اين تحقيق با استفاده از تصاوير سنجنده موديس در بازه زماني سال هاي 84-1381 مقادير شاخص وضعيت پوشش گياهي (Vegetation Condition Index, VCI) براي بخشي از دشت دامغان كه شامل پوشش مرتع بود محاسبه و با مقادير مرزي شاخص مذكور به منظور تعيين وضعيت خشكسالي مقايسه شد. مقادير شاخص VCI در تمامي ماه هاي آبان تا ارديبهشت و در تمامي سال هاي مورد استفاده در اين تحقيق كمتر از 35/ 0 به دست آمد كه حكايت از بروز وضعيت خشكسالي در منطقه مورد مطالعه داشت. بيشترين مقدار متوسط اين شاخص در طي چهار سال مورد استفاده در اين تحقيق در حدود 24/ 0 و در فروردين ماه به وقوع پيوست. نتايج نشان داد كه بيشترين و كمترين شدت خشكسالي در طي ماه هاي آبان تا ارديبهشت ماه به ترتيب در طي سال هاي 81-1380 و 84-138 با اختصاص متوسط مقادير 13 /0 و 21/ 0 براي شاخص VCI رخ داده است.