نقش شاخصهاي منابع انساني در ايجاد سازمانهاي يادگيرنده: پژوهش مقايسه اي ميان ديدگاههاي كاركنان شركتهاي ايران و هند

با توجه به اينكه منابع انساني مهمترين سرمايه در شركتهاي توليدي و خدماتي محسوب مي گردد ، هدف پژوهش حاضر، يافتن نقش شاخصهاي مهم منابع انساني در ايجاد سازمان يادگيرنده و مقايسه ميان نقش آفريني اين شاخصها در محيط كار شركتهاي منتخب دو كشور ايران و هندوستان از ديدگاه كاركنان مي باشد. ايفاي نقش مثبت 3 پارامتر مهم منابع انساني شامل مديريت مشاركتي، توجه به ارزشهاي انساني و همچنين ايجاد احساسات مثبت در محيط كار ، در ايجاد سازمان يادگيرنده از ديدگاه كاركنان شركتهاي منتخب، از جمله فرضيه هاي پژوهش مي باشند. ضمنا نقش مثبت سازمان يادگيرنده بر3 پارامتر خلاقيت و ابتكار ، شكوفايي كاركنان و شكوفايي سازمان از ديدگاه كاركنان ديگر فرضيه هاي تحقيق مي باشند. پرسشنامه تنظيم شده توسط محقق كه به صورت تصادفي ميان كاركنان توزيع شده است ابزار جمع آوري داده ها و انجام پژوهش مذكور تلقي مي گردد. دو شركت ايراني منتخب با عناوين شركت ملي گاز اصفهان و شركت اطلس پمپ و دو شركت هندي شامل (شركت گاز هند در دهلي)Gailو Sona Groupمي باشند. جهت تجزيه و تحليل آماري از نرم افزارSPSS استفاده شده است. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه در شركتهاي ايراني و هندي، 3 پارامتر مديريت مشاركتي، توجه به ارزشهاي اتساني و ايجاد احساسات مثبت در فضاي كار، در ايجاد سازمان يادگيرنده نقش مثبت ايفا مي نمايند. ضمنا طبق نظركاركنان شركتهاي مذكور سازمان يادگيرنده در خلاقيت و ابتكار ، شكوفايي كاركنان و شگوفايي سازمان نقش مثبت ايفا مي نمايد.