نقش ديپلماسي مذاكره در بهبود اقتصاد ايران

در تدوين و هدايت ديپلماسي و سياست خارجي بايد تمامي‌ عوامل مؤثر اقتصادي،سياسي،امنيتي و فرهنگي‌ سطوح‌ ملي و ‏جهاني را كه در واقـع، به راحـتي تـفكيك‌ پذير نيست،مورد ملاحظه قرار دهد.واقعيت‌ اين است كه گسترش و دستيابي هـرچه بـيشتر ‏به منافع ملي، كاهش هزينه‌ها، تضمين اهداف‌ ايدئولوژيك، سياسي،اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي‌ و حتي نظامي - امنيتي كشور نيازمند ‏شناخت و فهم ديپلماسي مذاكره و ضرورت بـه كـارگيري آن‌ در تمامي‌ عرصه‌هاي روابط خارجي است.سياست خارجي يك استراتژي يا ‏يك رشته اقدامات بـرنامه‌ريزي شـده است كه‌ تصميم‌ گيرندگان يك‌ كشور‌ با‌ هدف نيل به اهداف خاصي كه برحسب مـنافع مـلي‌ تعريف ‏شـده‌اند، در مقابل كشورها‌ يا‌ پديده‌هاي بين المللي ديگر به مرحله‌ اجرا مي‌گذارند. سياست خارجي مبتني بر دو عـنصر بـنيادين‌ و ‏كليدي است:1.اهداف و منافع‌ ملي؛2.ابزار نيل به اهداف و منابع مذكور.ديپلماسي مذاكره مهم‌ترين راه‌ و ابزار نـيل بـه ايـن اهداف و منافع‌ ‏محسوب‌ مي‌شود.موفقيت‌ يك‌ سياست خارجي به ويژه از طريق كاربرد‌ ديپلماسي‌ مناسب،زماني‌ اتفاق مي‌افتد كه ايـن سـياست و ‏ديپلماسي مربوط ضمن درك شرايط زماني و مكاني‌ مبتني‌ بر ارزيابي دقيق واقعيات‌ جهاني، بين‌ المـللي، منطقه‌اي و البـته‌ داخـل‌ كشور‌ ‏و در ارتباط با ديگر بازيگران‌ نظام‌ جهاني باشد، متناسب با نيازهاي دراز مدت و كوتاه‌ مدت باشد،حتي الامكان عاري از تـعارضات ‏گـوناگون‌ بـاشد، به‌ وسيله نيروها و عوامل داخلي حمايت شود‌ و از جانب نهادهاي‌ بين‌ المللي نيز قـابل قـبول و تعاملي‌ فرض‌ شود و در ‏نهايت، به وسيله منابع اقتصادي، سياسي، صنعتي، فرهنگي و استراتژيك كشور تكميل شود ‏