بررسي مزاياي آينده پژوهي در سازمانهاي فناور محور

مطالعات آينده پژوهي با بهره گيري از دانش خبرگان و ترغيب بخش هاي وسيعي از افراد جامعه براي مشاركت در ‏تفكر گروهي، زمينه مناسبي را براي ترويج مباحثات فراگير در خصوص تعيين اولويت ها و سازوكارهاي لازم ايجاد ‏مي كنند. آينده پژوهي مزاياي ويژه اي براي علم و فناوري، صنعت، تجارت و در كل جامعه دارد و دولت ها و ‏سازمان ها را به انجام اين مطالعات متمايل ساخته است.‏‎ ‎در مطالعات آينده پژوهي تركيبي از روش هاي مختلف ‏مورد استفاده قرار مي گيرند كه شامل: نظرسنجي دلفي، ميزگرد نخبگان، درخت وابستگي، سناريونويسي، تحليل ‏تاثيرات متقابل، تحليل فناوري هاي بحراني، پيدايش محيطي و ارزيابي نوآوري است. اكنون آينده پژوهي در ‏بسياري از كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه، ابزار تصميم گيري دولتي در حوزه هاي مختلف اقتصادي، ‏سياسي، فرهنگي، اجتماعي، مهندسي و فناوري اطلاعات است و در بسياري از موارد سوالات راهبردي را در يك ‏چشم انداز بلندمدت پاسخ مي دهد و فعاليتهاي آينده پژوهي با سرعت پيگيري و اجرا مي شود.‏‎ ‎لذا در سازمانهاي ‏ايران يكي از مهمترين دستاوردهاي آينده پژوهي دستيابي به يك چشم انداز و ديدگاه مشترك در سطح يك ‏سازمان است. ترسيم يك چشم انداز گروهي موجب مي شود تا انديشمندان نهادهاي سرمايه گذاري ،كاربران ‏تحقيقات و همه نهادهاي تاثيرگذار براي رسيدن به يك هدف مشترك در خصوص چالش ها، راهكارها، فرصتها و ‏تهديدها همسو شوند. اهميت چنين همكاري يا وفاقي در سطح همه ارگان هاي يك كشور يا يك سازمان و هم سو ‏شدن همه نهادهاي تاثيرگذار براي رسيدن به يك هدف مشترك برهمگان روشن است؛ براي نمونه از اين وفاق ‏عمومي ميتوان به همگامي بخش خصوصي با دولت اشاره كرد. وقتي دولتي مصصم تصوير مشخصي از آينده را براي ‏خودش داشته باشد و در حركت به سمت آن برنامه نظام يافته اي را طراحي كرده باشد بخش خصوصي نيز منافع ‏خود را در همراهي با دولت مي بيند و اين امر باعث رشد بهينه بخش خصوصي و بهينه سازي كسب و كار در ‏سازمانها، بويژه سازمانهاي فناور محور مي گردد.‏