يافتن فاصله‌ي بهينه ميان منبع نور و آشكارساز در سيستم fNIRS با شبيه سازيي مونت كارلو

يكي از روش ­هاي جديد غير تهاجمي و قابل حمل تصويربرداري از مغز، روش طيف سنجي فروسرخ نزديك (fNIRS) مي­باشد كه با اين روش مي­توان عملكرد كورتكس مغز حين فعاليت­هاي مغزي و شناختي را بررسي نمود. با بررسي شدت فوتون­هاي آشكارسازي شده ناشي از هر لايه مغز و طول مسيري كه فوتون­ها در هر لايه طي مي­كنند مي­توان تغييرات چگالي اپتيكي را براي فاصله­ هاي متفاوت منبع نور و آشكارساز اندازه­ گيري نمود. در اين مقاله حساسيت دستگاه fNIRS به تغييرات ضريب جذب كه وابسته به تغييرات سيگنال ­هاي هموديناميك در مغز است را با مدل ساده پنج لايه­­اي تخت مشابه مغز شبيه سازي مي­كنيم و فاصله­اي بهينه براي منبع نور و آشكارساز مي­يابيم. نتايج بدست آمده حاكي از اين است كه براي تغييرات ناشي از لايه مغز در عمق حدوداً 1 سانتي متري، فاصله بهينه براي منبع نور و آشكارساز بين 25 تا 40 ميلي­متر است.