بررسي ارتباط شاخص سودآوري و اندازه با بدهي هاي احتمالي شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

يكي از ملزومات اوليه و پيش‌نيازهاي اصلي براي قرار گرفتن در مسير توسعه، تأمين و تخصيص سرمايه و منابع مالي به شكل مطلوب است كه به نوعي در تجهيز، تأمين و گردآوري سرمايه و منابع مالي از يك طرف و از طرف ديگر در تخصيص و توزيع مطلوب آن مؤثرند. هدف اين تحقيق، بررسي ارتباط شاخص سودآوري و اندازه با بدهي هاي احتمالي شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طي دوره‌ي زماني 1387 تا 1393 مي‌باشد. در اين تحقيق، به كمك نتايج آمار توصيفي آماره‌هاي ميانگين و واريانس و انحراف معيار و چولگي و ... هر متغير به‌طور مجزا مورد بررسي قرار داديم و براي آزمون هر فرضيه از آزمون‌هاي آمار استنباطي و روش‌هاي رگرسيون ساده و چند متغيره و روش‌هاي گام به گام استفاده گرديد. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد، بين سودآوري (2.301-) با بدهي‌هاي احتمالي ارتباط منفي و معناداري وجود دارد. درحالي‌كه، بين اندازه شركت (4.075) با بدهي‌هاي احتمالي ارتباط مثبت و معناداري وجود دارد.