همكاري بين دولتي درحوزه تحقيق اروپايي ونگاهي به همكاري هاي بين المللي ايران درتوسعه فناوري

در دنياي امروز، درك صحيح از وضعيت ساير كشورها در حوزه هاي مختلف به خصوص اقتصاد و فناوري يكي از پيش نيازهاي اساسي براي اتخاذ سياست هاي بومي مناسب مي باشد.اهميت سياست گذاري علم و فناوري بيش از اهميت علم و اهميت فناوري است . مطالعات نشان مي دهد،كشورهايي كه براساس سياست گذاري در علم و فناوري حركت كرده¬اندوسهم قابل ملاحظه ايي از توليد ناخالص ملي خودرا سرمايه گذاري كرده اند،در جايگاه رفيع پيشرفت قرار گرفته وجوامعي سرشار از توسعه و رفاه اجتماعي را ساخته¬اند. در صورتي كه تلاش كشورها در علم و فناوري بدون سياست گذاري و حتي در مواردي برخوردار از سرمايه گذاري نسبتا مناسب، با شكست مواجه شده و يا موفقيت قابل قبولي نداشته باشند، فاصله علم و فناوري آنان با وضعيت جهاني همواره بيشتر شده وشكاف عميقي بين اين كشورها وجامعه جهاني ايجاد شده است .آنچه اهميت سياست گذاري علم و فناوري را بيشتر نمايان ميسازد اين است كه ،كاركرد علم و فناوري به صورت پراكنده ، غير يكپارچه و در مواردي موازي كاري شده است و ناكارآمدي ها، مسئوليت گريزي ها و سوء مديريت ها را توجيه كرده و ناكامي هاي بيشتري را به بار مي آورد.دراين مقاله درابتدابه بيان همكاري بين دولتي درحوزه تحقيقات اروپايي مي پردازيم وسپس ضمن بيان مهمترين تحولات سياست علم و فناوري درايران به معرفي چند نمونه از همكاري¬ها و تعاملات بين المللي كه ايران درآنها مشاركت داردوويژگيهاي افق2020اتحاديه اروپا خواهيم پرداخت