بررسي نياز به چابكي در مديريت سازمان

مفهوم چابكي بوسيله محققين بنياد ياكوكا (1991) معرفي و بيان شده است، و پس از اولين معرفي، بوسيله محققين و جوامع صنعتي مورد توجه روزافزون قرار گرفت. تابحال انتشارات زيادي درمورد اين موضوع، در تلاش جهت فراهم كردن تعريف چابكي، صورت گرفته است. تعاريف رايج پذيرفته شده چابكي را به توانايي سازمان‌ها براي پاسخ سريع و بطور مؤثر به تغييرات در تقاضاي بازار، با هدف يافتن نيازمندي‌هاي مشتري، برحسب قيمت، خصوصيات، كيفيت، كميت، و تحويل، مربوط كرده استدر بازار رقابتي، نياز مبرمي به توسعه و بهبود انعطاف‌پذيري و نيز پاسخگويي سازمان وجود دارد. امروزه بسياري از سازمانها با رقابت نامطمئني روبه‌ رو هستند كه به وسيله نوآوري هاي تكنولوژيكي، تغيير محيط هاي بازاري و نيازهاي درحال تغيير مشتريان، به سرعت شدت يافته است. به‌عبارتي مي‌توان گفت كه رويكردها و راه‌حلهاي گذشته ديگر قابليت و توانايي خود براي رويارويي با چالشهاي سازماني و محيط بيروني را از دست داده‌اند؛ يا بهتر است با ديدگاههاي نوين و جديدي جايگزين شوند. از اين‌رو، يكي از راههاي پاسخگويي به اين عوامل تغيير و تحول سازماني چابكي (Agility) است. در واقع، چابكي، به عنوان پارادايم جديدي براي مهندسي سازمانها و بنگاههاي رقابتي است. در اين مقاله به بيان ويژگيها و تعريف ها و مضامين كليدي پارادايم چابكي پرداخته مي شود .