بررسي تاثير گردش شغلي بر مهارت و خلاقيت كاركنان در سازمان

در حال حاضر ثروت سازمان ها، سرمايه هاي فيزيكي و تكنولوژي نيست؛ بلكه شالوده ثروت هر سازمان را كاركنان ماهر، دانش‌آموخته و داراي انگيزه تشكيل مي دهند. واقعيت ها نشان داده است كه منشأ اصلي برتري رقابتي در جهان آينده تكنولوژي جديد نيست؛ بلكه ابتكار عمل، خلاقيت، تعهد، جلب حمايت و مشاركت كاركناني است كه در سايه توانمندسازي راهبري، مدل توسعه مطلوب خويش را پي مي گيرند. سازمان ها به منظور پيشرفت و ترقي ناگزيرند كه به‌طور پيوسته دانش، مهارت ها، توانايي ها و نگرش هاي كاركنان خود را به عنوان يك سلاح رقابتي به منظور خلاق و نوآور بار آمدن كاركنان و سازمان و درنتيجه كمك به بقاي سازمان، عقب نماندن از تغييرات دائمي محيط كار ارتقاء و بهبود ببخشند. از سوي ديگر يكي از مسايل عمده در سازمان ها، جابجايي نيروهاي انساني است كه مي تواند از يك قسمت به قسمت ديگر يا از يك شعبه به شعبه ديگري از همان سازمان يا از شهري به شهري ديگر مورد توجه قرار بگيرد. به اين جابجايي ها در مديريت منابع انساني، گردش شغلي گويند كه در صورت بكارگيري صحيح و دقيق آن مي تواند زمينه هاي بروز مهارت، نوآوري و خلاقيت نيروهاي هاي انساني را همراه داشته و مانعي اساسي در شكل گيري فرسودگي شغلي كاركنان سازماني باشد. در همين راستا مقاله حاضر به تاثير گردش شغلي بر مهارت ها و خلاقيت فردي كاركنان پرداخته است.