تأثير هورمون‌هاي گياهي به‌صورت پرايمينگ و تلقيح با قارچ گلوموس اينتراراديسز و گلوموس موسه بر پتانسيل و فراسنجه‌هاي توليد گاز عدس در شرايط برون‌تني

Effect of plant hormones by priming and insemination with Glomus intraradice and Glomus mosseae on gas production parameters the lentil forage in vitro

مطالعه‌اي به‌منظور تأثير هورمون‌هاي گياهي به‌صورت پرايمينگ و تلقيح با كودهاي زيستي بر فراسنجه‌هاي توليد گاز گياه عدس در شرايط برون‌تني انجام شد. در ابتدا بذرهاي عدس قبل از اعمال تيمارهاي پرايمينگ، با محلول دو درصد هيپوكلريت سديم ضدعفوني و قبل از كشت به‌مدت 8 ساعت در محلول‌هاي مورد نظر (هورمون‌ ساليسيليك اسيد و جيبرليك اسيد و آب مقطر) نگهداري شدند. تيمارهاي آزمايشي شامل: عامل اول استفاده از قارچ‌هاي ميكوريزي در سه سطح ]عدم تلقيح (شاهد)، تلقيح خاك با گونه‌هاي قارچ ميكوريزاي Glomus intraradices و G. mosseae [. عامل دوم شامل تيمارهاي پرايمينگ در 5 سطح ] هيدروپرايم (با استفاده از آب مقطر)، پرايمينگ با اسيد جيبرليك 100 پي‌پي‌ام، پرايمينگ با اسيد ساليسيليك 100 پي‌پي‌ام، پرايمينگ با اسيد جيبرليك100 پي‌پي‌ام × پرايمينگ با اسيد ساليسيليك 100 پي‌پي‌ام و شاهد (بدون تيمار)[ بود. نتايج نشان داد بين تيمار‌هاي آزمايشي از نظر پتانسيل و حجم گاز توليدي اختلاف معني‌داري وجود داشت. از اين نظر، قارچ گلوموس موسه بالاترين ميزان پتانسيل توليد گاز و قارچ گلوموس موسه هيدروپرايم شده پايين‌ترين نرخ توليد گاز را در مقايسه با ساير تيمارها داشتند. بين تيمارهاي آزمايشي از نظر پارامترهاي تخميني اختلافات معني‌داري وجود داشت. به‌طوري كه قارچ گلوموس موسه هيدروپرايم شده از نظر مقدار اسيدهاي چرب كوتاه زنجير، قابليت هضم ماده آلي و ماده آلي قابل هضم در ماده خشك پايين‌ترين مقدار را داشت. در كل كاهش مقدار اسيد‌هاي چرب فرار كوتاه زنجير، منجر به كاهش توليد گاز مي‌شود كه برآمدي از كاهش در قابليت هضم و ارزش انرژي است

A study to evaluate the effect of plant hormones as priming and inoculation with bio-fertilizers on gas production parameters the lentil forage in vitro was performed. The lentil seeds to priming treatments, with two percent sodium hypochlorite disinfection solution, and cultured for 8 hours before the desired solutions (hormone gibberellic acid, and salicylic acid and distilled water) were kept. Treatments were: The first factor is the use of mycorrhizae in three levels [Non-inoculated (control), inoculation with mycorrhizal fungi species Glomus intraradices and G. mosseae]. The second factor involves priming treatments in 5 levels [Hydro-priming (using water), priming with gibberellic acid 100 ppm, Priming with salicylic acid 100 ppm, Priming with gibberellic acid 100 ppm × priming with salicylic acid 100 ppm and control (no treatment)]. The results showed that there were significantly differences between treatments on potential and rate of gas production. In this regard, the Glomus mosseae fungus had the highest gas production potential and the Glomus mosseae Hydropyrams produced the lowest gas production rates compared to other treatments. There were significant differences between experimental treatments in terms of estimated parameters. So that the Glomus mosseae fungus was hydroperimized in terms of the amount of short chain fatty acids, the digestibility of organic matter and digestible organic matter in the dry matter was the lowest. In general, reducing the amount of short chain escape fatty acids leads to a reduction in gas production that results in a decrease in digestibility and energy value