بررسي اندركنش خاك و سازه در سازه ي 16 طبقه مجاور تونلهاي شهري به روش اجزاي محدود

اكثر ساختمان هاي موجود بر اساس استاندارد هاي زلزله زمان خود قبل از احداث هرگونه تونل در زير آن ها ساخته شده اند. افزايش جمعيت و به تبع آن كثرت ساختمان ها در شهر ها موجب شده تا فضاي كافي در محيط شهر ها جهت حمل و نقل وجود نداشته باشد و به ناچار از تونل كه اغلب موارد از زير ساختمان هاي موجود عبور مي كند استفاده شود. از طرفي در طراحي ساختمان ها بعضاً اثرات اندركنش خاك و سازه لحاظ مي گردد ولي اثرات حفر تونل در نظر گرفته نمي شود. حال ساختمان هايي كه بدون لحاظ اثرات حفر تونل، طراحي و اجرا شده اند قطعاً با عبور تونل از زير آنها تحت تاثير عواملي از قبيل: الف) جابجايي سطح زمين و به تبع آن جابجايي سازه، ب) تغيير شتاب زلزله وارد بر سازه قرار خواهندگرفت. جابجايي سازه سبب تشديد نيروهاي داخلي سازه و تغيير شتاب وارد بر سازه موجب تغيير نيروي زلزله مي گردد. حال در ساختمان هاي موجودي كه قبلاً اين جابجايي ها لحاظ نشده و در مقابل اين نيروي زلزله طراحي نشده اند ممكن است در هنگام وقوع زلزله، خسارت هاي زيادي به وجود آيد. در اين تحقيق با مدل سازي تونل در خاك و بكارگيري ركورد هاي مختلف زلزله و با تمركز بر روي سازه ي 16 طبقه، سعي بر اين است كه شتاب وارد بر روي سازه، جابجايي افقي سازه، برش پايه و نيروي زلزله طبقات بررسي شده و در نهايت نياز يا عدم نياز به بهسازي لرزه اي آنها را مشخص نمود.