معماري پايدار

توجه قابل ملاحظه و مستمر محققين، مهندسين و دولتمندان در مورد مسئله مهندسي معماري و توسعه پايداري در دهه هاي پاياني قرن بيستم نشان از نياز مبرم و شديد بشريت به مهندسي معماري ايده ال در راستاي اهداف توسعه پايدار ميباشد.در اين تحقيق پس از مطالعه تئوري هاي موثر در زمينه ي معماري در جهان و ايران و بررسي معني و مفهوم و كارايي توسعه پايدار به بررسي ادقام اين دو موضوع پرداخته ميشود كه ماحصل آن معماري پايدار ميباشد. هر چه اين دو هم مسير بوده و در هم عجين باشند پايداري و ماندگاري اثر و معماري را به ارمغان مياورند و اين يعني توليد فرهنگ. و همچنين مقاله حاضر به تاثيرات شگرف فرهنگ بر پايايي معماري و توسعه پايداري ميپردازد و اين كه چگونه با مشاركت مردم در اين جريان معماري به سمت توسعه پايدار سوق ميابد.