ارزيابي الگوهاي پايدار خانه هاي سنتي كاشان بر اساس آئين نامه ي زيست محيطي ليد

در دراز مدت به كار گيري اصول معماري پايداريك پيشنهاد نيست بلكه يك ضرورت است.امروزه معماري پايدار، راهكار طراحي معماري براساس جنبه هاي زيست محيطي است، هم چنين يك سبك خاص طراحي مي باشد كه معماران و طراحان سعي مي كنند توجه بيشتري به آن داشته باشند، معماران در كشور ايران، به عنوان كشوري وسيع، با مناطق مختلف اقليمي،مجبور به استفاده از اين روش طراحي در معماري سنتي ايران از مدت ها پيش بوده اند.خانه هاي سنتي ايران نيز،مانند فضاهاي معماري گذشته با توجه به ويژگي هاي اقليمي منطقه و پايداري هرچه بيشتر طراحي شده اند؛كه نه تنها در زمانه خود بلكه در اين برهه از زمان كه تكنولوژي بسيار پيشرفت كرده است جوابگوي مخاطبان خود از نظركاربري و محيطي هستند.در اين مقاله ابتدا بر روي سيستم هاي پايدار استفاده شده در معماري سنتي خانه هاي كاشان كه در اقليم گرم وخشك ايران قرار دارند و سپس تطبيق عناصرپايداري و اقليمي بنا با شاخصه هاي معرفي شده سازمان ليد،كه استاندارد حوزه ي تهويه مطبوع و مرجع انتخاب ساختمان هاي سبز در امريكا مي باشد، مطالعه و بررسي شده است.نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه نمونه هاي مورد بررسي ازلحاظ اصول پايداري با در نظر گرفتن شاخصه هاي صرفه جويي در مصرف انرژي، احترام به محيط زيست، مديريت آب،استفاده از انرژي هاي تجديد پذيرو ديگر الگوها داراي سطح كيفي قابل توجهي مي باشد.