بررسي تزيينات در خانه هاي سنتي دوره قاجار در شهر شيراز

خانه در معماري سنتي ايران از جايگاه ويژه اي برخوردار است. خانه هاي مسكوني بسياري از دوران هاي مختلف تاريخي ايران به جاي مانده كه علاوه بر ارزش تاريخي در واقع بازگو كننده هويت ملي ايران و نشان دهنده سبك زندگي مردم هر دوره مي باشد. يكي از ويژگي هاي معماري خانه هاي سنتي سادگي بيرون و توجه به درون است كه در خانه هاي شيراز نيز ديده ميشود نماي آجري ساده بدنه بيروني و سر در ها و ورودي هاي شكيل بيانگر اين ويژگي ميباشد. معماري قاجار با افزايش برقراري روابط بين المللي ايران با خارج از كشور، ورود اجناس و محصولات كشورهاي اروپايي به ايران و حضور بيشتر توريستها خارجي در شيراز و ساير شهرهاي بزرگ ايران به معماري اروپايي گرايش يافته و فرهنگ غربي بيش از پيش در نوع زندگي ايراني هاي عصر قاجار به چشم مي خورد سوغات سفرهاي سفر كرد گان ايراني به اروپا، تعدادي عكس و كارت پستال از ساختمان¬هاي اروپايي آن دوره بوده و چون عكس¬ها از نماي ساختمان ¬ها بود، بنابراين تغييرات در نما و تزيينات ساختمانهاي به وجود آمدند. اين مقاله با هدف دستيابي به انواع تزيينات به كار رفته در خانه و دلايل بكارگيري آنها از نگاه معماري و رواني به بررسي خانه هاي متعدد در بافت تاريخي شيراز پرداخته است.