مسير توليد بهينه نفت ايران تحت اثر قيمت بازار اوپك با استفاده از روش كنترل بهينه

در اين مقاله به بررسي بهترين تصميم در خصوص ميزان توليد نفت در بازه سال هاي 1386 تا 1392 براي كشور ايران مي پردازيم و در كنار آن بهترين رفتار توليد كننده در شرايط غير بهينه را مورد سنجش قرار دهيم. معيار تصميم گيري در اينجا سود مي باشد. ما براي تعيين مدل نياز به قيمت نفت و تابع هزينه استخراج از منابع نفتي داريم. قيمت نفت را عاملي برون زا در نظر گرفته، كه از طريق كارتل اوپك تعيين مي شود و با نرخي ثابت رشد مي كند. تابع هزينه كه استفاده شده با ميزان استخراج رابطه مستقيم و با ميزان ذخاير رابطه معكوس دارد. در اينجا مدل كنترل بهينه از طريق اصل ماكزيمم پونتري آگين حل شده است. اين مسئله با استفاده از اين مدل قبلا حل شده است، ولي در اينجا سعي شده از اين مدل به نحوي جديد بهره ببريم. در اين مطالعه در هر سال داده هاي نرخ رشد قيمتي، قيمت اوليه، نرخ بهره و ميزان اكتشاف نفتي را به روز رساني شده است. تلاش شده كه با تصميم گيرند پيش رويم و از اطلاعاتي كه در هنگام تصميم گيري موجود است استفاده كنيم. بعد از اجرا بهترين تصميم، از ديد مدل حداكثر سازي توليد به جز در سال 1388 بوده است. زيرا نرخ بهره از نرخ رشد قيمتي كمتر بوده است. در نهايت به تحليل جهت گيري مدل در وضعيت مجود و مقايسه آن با شرايط بهينه مي پردازيم. و بيان مي كنيم كه گاهي اين جهت گيري ها متفاوت هستند.