بررسي تأثير سياست هاي پولي و اعتباري بر ارزش افزوده زير بخش دامي

سياست‌هاي پولي و اعتباري از مهمترين ابزارهاي كلان اقتصادي بوده و آگاهي از چگونگي اثرگذاري اين متغيرها، گامي مهم در برنامه‌ريزي و توسعه ملي است. الگوي اقتصاد سنجي به پيروي از بالتاجي و همكاران(2008)، تصريح شده و يك مجموعه داده هاي تابلوئي ايجاد و از تكنيك پانل پويا مبتني بر روش گشتاورهاي تعميم يافته استفاده شده است. اين مقاله بدنبال بررسي تاثير سياستهاي پولي و اعتباري بر ارزش افزوده زير بخش دامي از زير بخشهاي كشاورزي مي باشد. با توجه به اهميت ارزش افزوده دامي، و همچنين براي عمق بخش به پژوهش مربوطه در اين قسمت، اهميت انجام اين تحقيق دو چندان مي باشد. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه به ازاي تغييرات در ميزان سرمايه گذاري صورت گرفته در بخش دامي، ارزش افزوده اين زيربخش به اندازه 0.25 واحد افزايش مي يابد. اما تغييرات عامل اعتبارات تنها سبب تغييرات همسو با تغييرات ارزش افزوده زراعت به اندازه 0.036واحد مي‌شود درحالي كه همين تأثيرگذاري براي عامل نقدينگي 2.65 واحد بدست آمده است كه بيانگر تأثيرگذاري قابل توجه سياست هاي پولي در قياس با اعتباري است. علت آن نيز به چسبنده بودن(بسمت پايين) قيمت اكثر محصولات دامي است كه باعث افزايش قيمت محصولات و افزايش توليد مي شود اما چون بخش خصوصي توان جذب و بكارگيري از اعتبارات را ندارد، بنابراين سياست هاي اعتباري كارايي لازم را ندارند.