رفتار اتصالات فولادي تير به ستون در شرايط آتش سوزي

راهكار فعلي طراحي سازه­هاي فولادي در برابر آتش كه شامل به­كار بردن ضخامت معيني از مواد عايق آتش براي محدود كردن دماي فولاد در مدت زمان­هاي تحمل آتش مي­باشد، در حال جايگزين شدن توسط راهكار مهندسي آتش مي­باشد. لذا در سال­هاي اخير تلاش­هاي تحقيقاتي چشم­گيري جهت شناخت بهتر رفتار سازه­ها در شرايط آتش­سوزي و همچنين ارائه راهكارهاي طراحي مستدل براي برآورد ميزان تحمل آتش سازه­ها صورت گرفته است. نتايج بدست آمده از آزمايش­هاي آتش تمام مقياس اثبات نموده است كه اتصالات تأثير به ­سزايي بر زمان تحمل اجزاء سازه­ اي در آتش دارند. از اين روي در نوشتار حاضر، رفتار دو نوع از اتصالات مفصلي و صلب رايج در سازه­هاي فولادي ايران كه بر اساس ملاحظات آيين­نامه­هاي طراحي سازه­هاي فولادي آمريكا و ايزو 834 در مقياس واقعي طراحي و تحت اثر آتش آزمايش شده ­اند، ارائه گرديده است. پاسخ­هاي حرارتي و مكانيكي نمونه­ ها و مودهاي خرابي مورد بررسي قرار گرفته ­اند. نتايج اين تحقيق علاوه بر ايجاد شناخت لازم از رفتار اين­گونه اتصالات در آتش، اطلاعات مفيدي بدست مي­دهد كه مي­توانند در ارائه راهكارهاي طراحي اين اجزاء در سازه ­هاي فولادي تحت اثر آتش مورد توجه قرار گيرند