بررسي رابطه راهبردهاي مقابله اي وتنيدگي با تاب آوري مادران داراي كودكان كم توان واتيسم درشهرستان گرگان

اكثرمحققان براين باورندكه عوامل متعددي از جمله :ويژگي هاي دروني،رواني-اجتماعي،حمايت اعضاي خانواده و دوستان،معنويت وحمايت هاي سيستم هاي اجتماعي درايجاد و ارتقاي ميزان تاب آوري افرادنقش دارند.پژوهش حاضر با هدف تعيين بررسي رابطه راهبردهاي مقابله اي وتنيدگي با تاب آوري مادران داراي كودكان كم توان واتيسم درشهرستان گرگان انجام شد. نمونه مورد مطالعه شامل 130 نفر ازمادران داراي كودك اتيسم و كم توان درسال تحصيلي 96-1395بودندكه ازروش نمونه گيري تصادفي- ساده انتخاب شده اند. اطلاعات مربوط به متغيرراهبردهاي مقابله ازپرسشنامه موس وبيلينگز(1981)،تنيدگي ازپرسشنامه آيبدين(1990) و تاب آوري ازمقياس كانر و ديويدسون،2003)، جمع آوري شد.پژوهش حاضراز نوع همبستگي است و داده ها به روش رگرسيون گام به گام مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتيجه اين تحقيق نشان دهنده آن است كه بين راهبردهاي مقابله وتنيدگي با تاب آوري مادران رابطه مثبت و معني داري وجود دارد، وهمچنين با توجه به مقدار همبستگي به دست آمده نشانگرآن است كه بين راهبردهاي مقابله و تاب آوري نيزرابطه مثبت و معني داري وجود دارد. با توجه به اين كه متغيرهاي راهبردهاي مقابله ايي وتنيدگي پيش بيني كننده اي معناداري براي تاب آوري هستند. با اصلاح راهبردهاي مقابله ايي و كاهش تنيدگي به افزايش تاب آوري و سازگاري مادران دربرابر تهديدهاو مشكلات زندگي مي توان كمك شاياني كرد.