بررسي رفتار دومحوره سازه بنايي در مقياس مزو

مصالح بنايي از قديمي ترين مصالح ساختماني هستند، كه در اكثر سازه هاي تاريخي موجود مورد استفاده قرار گرفته اند. اين نوع سازه ها امروزه نيز استفاده گسترده اي دارند. شبيه سازي رفتار سازه هاي بنايي يكي از پيچيده ترين مسائل در مكانيك محاسباتي است. علت اين پيچيدگي را مي توان در وجود نا پيوستگي هاي زياد و متفاوت بودن خواص مكانيكي مصالح تشكيل دهنده جست¬وجو كرد. يكي از روش هاي مدل سازي ديوارهاي بنايي، مدل سازي به طريق المان محدود است. در اين روش كل مجموعه ديوار بنايي با استفاده از يكي از مقياس¬هاي مناسب اجزا محدود به المان هاي كوچك تر تقسيم بندي و مدل سازي مي گردد. مقياس هاي در نظر گرفته شده شامل سه مقياس ميكرو، مزو و ماكرو است. از لحاظ سطح دقت و مقدار محاسبات مورد نياز، مدل سازي در مقياس مزو بين تحليل در مقياس ميكرو و ماكرو قرار دارد. در اين مطالعه با بهره گيري از مقياس مزو، به بررسي رفتار ديوار و سازه بنايي توسط نرم افزار ABAQUS پرداخته شده است. يكي از دلايل رفتار پيچيده سازه بنايي وجود درزهاي مختلف در آن است. به عبارت ديگر مهم ترين عامل در تعيين رفتار سازه بنايي درز هاي ناپيوستگي كه با عنوان رابط بين واحد و ملات شناخته مي شود، است. در اين مطالعه با حذف المان هاي چسبنده كه معرف المان رابط بين واحد و ملات در سازه بنايي هستند، و اختصاص دادن ويژگي هاي اين المان به سطوح واحدهاي بنايي، مشاهده مي شود كه ضمن كاهش حجم محاسبات مورد نياز، نتايج از انطباق خوبي با كارهاي تجربي برخوردار است. يكي از موارد مهم در مورد سازه هاي بنايي رفتار اين گونه سازه ها در برابر بارگذاري دو محوره است، كه متاسفانه در كارهاي تحقيقاتي پيشين توجه كمتري به ان شده است. در اين مطالعه يك سازه بنايي داراي ديوارهاي با بازشو، تحت بارگذاري دو محوره قرار گرفته و مقاومت آن در جهت هاي مختلف بررسي شده است.