بهينه سازي ابعاد خرپا فضايي با استفاده از الگوريتم جستجوي ممنوع

سبك سازي در سازه‌ها با در نظر گرفتن مسايل اجرايي از اهميت زيادي برخوردار است. در بهينه يابي ابعاد سازه ها، روش هاي فراكاوشي متعددي تاكنون بكار رفته اند. مزيت اين روش‌هاي الهام گرفته از طبيعت، توانايي آنها در حل مسائل بغرنج سازه اي به همراه در نظر گرفتن قيود پيچيده است. يكي از روش هاي فراابتكاري روش جستجوي ممنوع1 (TS) است. مزيت استفاده از اين روش نسبت به ساير روش ها داشتن معيار ليست ممنوع براي فرار از بهينه محلي و رسيدن به بهينه سراسري است. اين روش از قابليت حافظه تطبيقي و جستجو¬هاي پاسخگو، كه امكان جستجوي مقرون به صرفه و موثرتر در فضاي حل مسئله دارد، به همين دليل مي تواند در بهينه سازي سازه هاي خرپايي موثرتر مورد استفاده قرار گيرد. در اين تحقيق از سه خرپاي فضايي استفاده شده، كه هدف تعيين بهينه سطح مقطع اعضاي خرپا است، به گونه اي كه با كمترين وزن، مقاوم ترين نوع سازه با توجه به محدوديت تنش و جايجايي بدست آيد. تنش در اعضاي اين سه خرپا تا حد امكان به تنش مجاز نزديك است، و از حداكثر ظرفيت خرپا براي به حداقل رساندن وزن خرپا استفاده شده است. در نهايت با ساير روشهاي بهينه سازي فراكاوشي شامل روش ژنتيك، ازدحام ذرات، جستجوي هارموني، كلوني مورچه ها و يك سري از روش¬هاي تركيبي مقايسه شده است. براي خرپا 25 عضوي در هر دو نوع بارگذاري بهترين جواب در مقايسه با روشهاي ژنتيك، ازدحام ذرات، جستجوي هارموني و روش انفجار بزرگ-انهدام بزرگ بدست آورده است. در خرپا 72 عضوي براي نوع اول بارگذاري كمي بيشتر از ساير روشها و براي نوع دوم بارگذاري كمترين (بهترين) جواب نسبت به روش‌هاي ژنتيك، ازدحام ذرات، كلوني مورچه ها و انفجار بزرگ-انهدام بزرگ بدست آورده است. در خرپا 120 عضوي گنبدي شكل براي يك نوع بارگذاري مشخص بهترين جواب نسبت به روشهاي انفجار بزرگ-انهدام بزرگ و تركيب روش هاي ازدحام ذرات با ساير روش هاي فراكاوشي بدست آورده است.