بررسي جايگاه ساختمان هاي صفر انرژي در معماري ساختمان هاي آينده ايران

امروزه در پي پيامدهاي منفي جهان صنعتي،نظير آلودگي روزافزون هوا و محيط زيست،كاهش منابع طبيعي و بحران انرژي،حفظ و پاسداري از منابع طبيعي جهان به يكي از مهم ترين دغدغه ها تبديل شده است و معماري سبز با در جهت به حداقل رساندن اثرات منفي ساختمان ها بر محيط زيست براي همسويي با طبيعت از طريق افزايش كارايي و بهينه سازي در مصرف مصالح است.ايران به عنوان كشوري در حال توسعه با دارا بودن منابع غني انرژي هاي فسيلي،نيازي مبرم به برنامه ريزي هاي خرد و كلان در زمينه بهينه سازي مصرف انرژي دارد.يكي از راهكارهاي بهينه سازي مصرف انرژي،طراحي ساختمان هاي سبز در ساخنمانهاي آينده است.با توجه به استفاده روز افزون انسانها از منابع بي بازگشت طبيعي و اصراف بي رويه انرژي،ساختمان هاي سبز در عصر امروز يك راه حل مناسب براي حفظ منابع تجديدپذير مي باشند.در اين پژوهش كه مبتني بر روش كتابخانه اي و توصيفي ميباشد،به بررسي وضعيت ساخت ساختمان‌هاي سبز در ايران و مشكلات و موانع پيش روي آن پرداخته تا مصرف‌كننده بتواند ضمن حفظ رفاه خود از تاثيرات مثبت اقتصادي نيز بهره ببرد.اگرچه بعضي از برنامه هاي ساختمان سازي سبز به عمل مقاوم سازي بناهاي موجود رسيدگي نميكنند اما بقيه اهميت ميدهند.