خلاقيت و نوآوري در تدريس

چكيده خلّاقيت، جنبه هاي متعددي دارد كه هر كدام از آنها بايد در جاي خود بررسي شوند. يك جنبه ي بسيار مهم خلاقيت ، وجود شرايط لازم براي بروز اين استعداد همگاني است. بنابراين آموزش و پرورش براي رشد خلاقيت و نوانديشي در دانش آموزان ، بايد به درك درست و روشني از شرايط موجود برسد و در گام بعدي برمبناي فلسفه ي تعليم و تربيت و هدفهاي اصولي و معيارهاي علمي معتبر بكوشد،امروزه ثابت شده است كه خلاقيت يك ويژگي صرفاً ذاتي نيست، بلكه همه انسانها از اين توانايي برخوردار هستند و همه درجات گوناگوني از اين استعداد را دارند. علاوه بر اين عواملي همچون مهارت يابي ، آموزش پذيري ، انعطاف پذيري ، سطح دانش و آگاهي ، خطرپذيري ، نترسيدن از اشتباه و شكست نيز در ميزان خلاقيت و نوآوري دانش آموزان تأثير فراوان دارند. معلم مي تواند همه ي اين عوامل را به صورت يك مجموعه در دانش آموزان شناسايي كند .در سال هاي اخير تحولات بسياري در كاريادهي وياد گيري فعالانه ودانش اموز محور انچام گرفته است .با توجه به رشد علمي وفناوري بايد روش ها والگوهاي تدريس تغيير كند ومعلمان با تكنيك هاي جديد اموزشي اشنا شوند. لذا در اين مقاله سعي شده يك سري روش هاي فعال ونوين اموزشي مانند پژوهش وتحقيق ،شبيه سازي، نقشه هاي مفهومي وكاوشگري مورد بررسي قرار گيرد