تبيين مفاهيم و اصول معماري پايداري و ضرورت پياده سازي آن توسط معماران در صنعت ساختمان

توسعه پايدار،توسعه ايي است كه نيازهاي اكنون را به گونه ايي برآورده نمايد كه توان نسلهاي بعدي را جهت تأمين نياز، كاهش ندهد.كاربرد مفاهيم پايداري و اهداف توسعه پايدار در جهت كاهش اتلاف انرژي و آلودگي محيط زيست در معماري،مبحثي به نام معماري پايدار را به وجود آورده است.در اين نوع معماري،ساختمان نه تنها با شرايط اقليمي منطقه خود را تطبيق مي‌دهد،بلكه ارتباط متقابلي با آن برقرار مي‌كند.لذا معماران نيز همسو با ساير دست اندركاران در پي يافتن راهكارهاي جديدي براي تأمين زندگي مطلوب انسان هستند.بديهي است كه زندگي،كار،تفريح،استراحت و... همه و همه فعاليت‌هايي مي‌باشند كه در فضاهاي طراحي شده توسط معماران صورت پذيرفته و از آنجا كه نقاط ضعف و قوت يك ساختمان بر زيست‌بوم جهان تأثير مستقيم خواهد داشت،وظيفه‌اي بس حساس در اين خصوص بر عهده معماران مي‌باشد.از اينرو در اين مقاله كه مبتني بر مطالعات كتابخانه اي مي باشد،با پرداختن به مفاهيم و اصول معماري پايداري و ضرورت پياده سازي آن توسط معماران ،سعي داريم به تبيين مفهوم توسعه و طراحي پايدار و لزوم احداث ساختمان به صورت سبز و پايدار پرداخته و زمينه ي تحقق اين باور را ايجاد نماييم.چرا كه تمام اصل معماري پايدار بايد در يك پروسه كامل كه منجر به ساخته شدن محيط زيست سالم مي‌شود،تجسم يابد.