بررسي كارايي منحني هاي شكنندگي در تعيين خسارتهاي لرزه اي سازه هاي فولادي بلند مرتبه

دردهه هاي گذشته همواره شاهد وقوع تعداد زيادي زلزله هاي مخرب بوده ايم كه متاسفانه سبب ازبين رفتن بسياري از انسانها وايجاد هزينه هاي زيادي گشته است .با توجه به محدوديت داده هاي عددي موجود در رابطه با سطح خرابي ،مشخصات و ويژگي هاي زمين لرزه، رابطه ي بين اندازه ي زمين لرزه و ميزان خرابي از ابزارهاي ضروري براي ارزيابي و تخمين خرابي ساختمانها در مقياس شهري و منطقه اي است. اين تحقيق بر روي بررسي خطر پذيري ساختمانهاي فلزي كه در معرض زمين لرزه قرار گرفته اند، تمركز مي كند. آسيب پذيري اين ساختمان ها با استفاده از منحني هاي شكنندگي انجام ميشود. بدين منظور از 4 سازه ي 9 و 12و 15 و 20 طبقه در اين مقاله بعنوان مطالعه ي موردي استفاده شده است و براي هر يك منحني هاي IDA و منحني هاي شكنندگي براي دو سطح خرابي با بكار گيري تابع توزيع لگ-نرمال بدست آمده است. نتايج بدست آمده مبين اين است كه با كاهش تناوب، احتمال فروريزش سازه ، در سطح ثابت از شدت لرزه اي كاهش پيدا مي كند. از طرفي با كاهش تعداد طبقات سازه، در اين پروژه شكل پذيري سازه ها كاهش يافته منحني هاي IDA در سطح شدت لرزه اي پايين تري افقي مي گردند كه اين نشان دهنده ي اين امر مي باشد كه با افزايش شكل پذيري سازه ها مي توان به دريفت هاي بالاتري در سازه ها، در يك سطح زلزله ي يكسان دست يافت.