شناسايي خرابي در سازه هاي خرپايي با استفاده از پاسخ هاي حوزه زمان و الگوريتم تكامل تفاضلي

نظارت بر سلامت سازه ها و تشخيص آسيب هاي آن در مراحل اوليه يكي از موضوعات مورد توجه هميشگي بوده است. شناسايي آسيب در يك سازه از اهميت زيادي برخوردار است، زيرا باكشف زودهنگام آسيب در سازه مي توان براي تعمير و نگهداري سازه برنامه ريزي كرد و از خرابي فاجعه بار سازه، به هنگام رسيدن خسارت به حالت بحراني، جلوگيري كرد. در اين مقاله، ابتدا مسئله تعيين موقعيت و شدت خرابي در يك سازه خرپايي به شكل يك مسئله بهينه سازي بيان مي شود. بدين صورت كه با استفاده از شتاب هاي سازه آسيب ديده و شتاب هاي تحليلي كه از روش نيومارك بدست مي آيند، تابع هدفي در بهينه سازي تعريف مي شود. خرابي به صورت كاهش مدول الاستيسته اعضاي سازه شبيه سازي مي شود. سپس مسئله خرابي كه تبديل به يك مسئله بهينه سازي شده است را با الگوريتم تكامل تفاضلي حل نموده تا موقعيت و شدت دقيق خرابي در سازه تعيين شود. مثال هاي عددي نشان دهنده كارايي خوب روش پيشنهادي جهت شناسايي خرابي در سازه هاي خرپايي با در نظر گرفتن نويز است.