بررسي تاثيربكارگيري روشهاي نوين تدريس بر انگيزه و شوق يادگيري دانش آموزان

انگيزه حالت مشخصي است كه سبب ايجاد رفتاري معين مي گردد. روانشناسان مفهوم انگيزه را به عواملي از جمله يادگيري محدود مي سازند. يادگيري عبارت است از تغييرات نسبتا پايدار در رفتار فرد كه در اثر تجربه حاصل مي شود. يادگيري معلول انگيزه هاي متفاوت است. يكي از اين انگيزه ها كه نقش مهمي در جريان يادگيري دارد ميل و رغبت شاگردان به آموختن است كه همان شوق يادگيري است. شوق و رغبت، محركي است كه نيروي فعاليت را افزايش مي دهد. در اين تحقيق سعي شده است كه با ارائه برخي روشها و تكنيكهاي آموزشي، گامي در جهت آموزش مؤثر درس رياضي برداشته شود تا به دنبال آن عشق و علاقه ي دانش آموزان نسبت به محيط آموزشي افزايش يافته و در نتيجه يادگيري مؤثرتر صورت پذيرد. در اين پژوهش خواهيم ديد كه چگونه ميتوان با به كارگيري روشهاي نوين تدريس و فضاهاي آموزشي متنوع و برگزاري كلاسهاي درسي با نشاط، برقراري ارتباط عاطفي با فراگيران، تاكيد بر ادبيات فارسي در آموزش رياضي و سوق دادن ذهن دانش آموز به سمت سؤالسازي، بر ايجاد انگيزه و درك عميق تر و در نهايت يادگيري مؤثرتر دانش آموزان تأثير گذاشت. اقدامات انجام شده در اين پژوهش در شش تا از كلاس هاي يك دبيرستان متوسطه اول اجرا شده و براي جمع آوري اطلاعات از روش هاي مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه و براي بررسي و تجزيه و تحليل داده ها از روش ميانگين استفاده شده است كه ميانگين نمرات دانش آموزان از 12/56 به 15/5 افزايش يافت.