نسل جديد آموزش در مدارس كارآفرين

از آنجا كه مدارس به عنوان متوليان اصلي تربيت و پرورش منابع انساني متخصصي در جامعه، نقش اساسي دارند، توجه به مقوله كارآفريني مدارس به توسعه بهتر اين امر كمك مي كند. از طرفي تحقيقات نشان داده است كه بيش از نيمي از شركت هاي صنعتي ايجاد شده به وسيله كارآفرينان داراي سابقه نوآوري در دوران تحصيلات پيش از دانشگاه بوده است.. لذا تغيير رويكرد مدارس از ارائه خدمات آموزشي و پژوهشي به سوي انجام فعاليت هاي كارآفريني و در نهايت تبديل شدن به مدرسه كارآفرين، ضروري مي باشد. در اين مقاله، ابتدا به ارائه مفهوم و تعاريف مختلف مدرسه كارآفريني از نظر صاحبنضران اين عرصه اشاره مي شود. سپس به ساز و كارهاي حمايتي زيربنايي براي پرورش كارآفريني در اين مدارس پرداخته مي شود. همچنين اقدامات انجام يافته توسط برنامه ريزان برخي از كشورها به ويژه امريكا پس از بررسي مجدد رسالت دانشگاه ها به منظور دستيابي به يك الگوي كارآفريني ارائه مي شود. ضمناً ويژگي هاي مدارس كارآفرين، مراحل ظهور و اجرائي ساختار مدرسه كارآفرين، استراتژي و كاركرد هاي آن بيان مي شود. شيوه تحقيق در اين مقاله كتابخانه اي مي باشد. در اين تحقيق سعي شده، مدرسه كارآفرين از زواياي گوناگون مورد بررسي قرار گيرد.