بهبود اختلال نارسانويسي با رويكرد اقدام پژوهي

هدف پژوهش حاضر تبيين اثربخشي انجام فعاليت‌هاي آموزشي- درماني براي بهبود اختلالات نوشتاري با روش اقدام پژوهي مشاركتي است كه در سه بعد تشخيص، اجرا و ارزيابي نتايج در نه مرحله، به مدت 6 ماه و با مشاركت 5 دانش آموز كلاس سوم دوره ابتدايي شهر بيرجند در سال تحصيلي 96-1395صورت پذيرفت. فعاليت‌هاي تشخيصي و جمع آوري اطلاعات از طريق مشاهده، مصاحبه و بررسي اسناد قبلي نشانگر وجود اختلال نارسانويسي از نوع ريزنويسي و كم‌رنگ‌نويسي در آنها بود. اقدام پژوه با انجام فعاليت‌هايي كه بيشتر تكيه بر توانايي هاي رواني و جسمي دانش آموزان داشت توانست تا اقداماتي در جهت افزايش درك دو دانش‌آموز مورد نظر از نوشتار و هم‌چنين ايجاد توانايي تسلط بر نوشت‌افزاردر آنها ايجادكند. به گواه شواهد و اطلاعات نوع دوم بكارگيري روش هاي اقدام پژوه موثر بوده و نتايج نشان دهنده ي بهبود وضعيت نوشتاري دانش آموزان بود.