بررسي مقايسه اي انگيزش پيشرفت ، پيشرفت درسي و احساس تعلق به مدرسه، در ميان دانش آموزان مدارس هوشمند(داراي پروژكتور كلاسي) و مدارس عادي دولتي دوره دوم متوسطه

هدف از انجام اين تحقيق مقايسه مدارس هوشمند( داراي پروژكتور كلاسي) با مدارس عادي دولتي شهرستان هوراند از استان آذربايجانشرقي بر اساس متغيرهاي انگيزش پيشرفت، پيشرفت درسي و احساس تعلق به مدرسه مي باشد. جامعه تحقيق حاضر در مدارس هوشمند شامل كليه دانش آموزان دوره متوسطه مي باشد و روش نمونه گيري در اين مدارس به روش سرشماري و شامل كليه دانش آموزان سال سوم دوره دوم متوسطه مي باشد كه در سالتحصيلي 96/95 در اين مدارس حضور داشته اند. جامعه تحقيق در مدارس عادي شامل كليه دانش آموزان دوره دوم متوسطه مي باشد. روش نمونه گيري در اين جامعه به روش نمونه گيري خوشه اي دو مدرسه انتخاب شده و تمامي دانش آموزان سال سوم اين دبيرستان ها كه در سال تحصيلي 96/95 در اين مدرسه تحصيل كرده اند به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوري دادها در متغير احساس تعلق به مدرسه پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه ساخته شده توسط بري، بتي و وات (2004) و در انگيزش پيشرفت پرسشنامه هرمنس فرم 29 سوالي و براي اندازه گيري پيشرفت درسي و تحصيلي دانش آموزان از معدل كل آنها استفاده شده است. در اين تحقيق از آمار توصيفي(ميانگين و انحراف معيار) و از آمار غير پارامتريك يو من ويتني استفاده شده است. نتايج تحقيق بيان كننده اين است كه بين دانش آموزان مدارس هوشمند و عادي شهرستان هوراند در متغيرهاي فوق تفاوت معناداري وجود دارد و دانش آموزان مدارس هوشمند(داراي پروژكتور كلاسي) داراي انگيزش پيشرفت، پيشرفت درسي و احساس تعلق به مدرسه (به همراه شش مولفه آن) بيشتري نسبت به دانش آموزان مدارس عادي اين شهر بودند.