استفاده از منظرسازي در حاشيه راه‌ها جهت ايجاد امنيت با تأكيد برساخت مجتمع‌هاي خدماتي-رفاهي بين‌راهي

امروزه بيش از 81 هزار كيلومتر راه ايجادشده است كه شبكه‌هاي مذكور، سالانه جابه‌جايي بيش از 95 درصد كل مسافران و 90 درصد كل كالاي جابجا شده در كشور بوده و نقش عمده‌اي را در نظام حمل‌ونقل به خود اختصاص داده‌اند. شبكه‌ي حمل‌ونقل، عامل تعيين‌كننده‌اي در توسعه‌يافتگي يا عدم توسعه‌يافتگي كشورها محسوب مي‌شود و در زندگي روزمره انسان‌ها راه‌ها نقش اساسي بر عهده‌دارند. احداث جاده‌ها اثرات زيست‌محيطي را به دنبال خواهد داشت كه در بسياري از موارد باعث گسيختگي منظر طبيعي و زيستگاه‌هاي جانوري شده است. درگذشته، مسائل مربوط به مهندسي و ترافيك در ساخت‌وساز و مديريت جاده‌ها بالاترين اهميت را داشت و پوشش گياهي و مشكلات زيست‌محيطي ناديده گرفته مي‌شد در حال حاضر نگرش مردم نسبت به ساخت‌وساز و مديريت جاده‌ها و پوشش گياهي آن‌ها به‌طور قابل‌توجهي تغيير كرده است. منظرسازي راه¬ها با استفاده از گياهان بومي، در عصري كه بخشي از حيات مردم در جاده‌ها به دليل لزوم در استفاده از وسايل نقليه موتوري سپري مي‌گردد، به‌شدت احساس مي‌شود. اين امر نه‌تنها اختلالات بصري را از بين مي‌برد بلكه رابطه‌ي انسان با محيط اطرافش را بهبود مي‌بخشد، حفظ محيط‌زيست با تدابير و شيوه‌هاي كاهش فرسايش، كاستن از آلودگي‌هاي زيست‌محيطي حفظ فوم و فلور يك منطقه را مي‌توان به‌عنوان ساير اثرات مهم منظرسازي مي‌توان نام برد. اما تصادفات ناشي از خستگي و خواب¬‌آلودگي، كه سالانه سهم زيادي از تصادفات جاده‌اي را به خود اختصاص مي‌دهند، ازاين‌رو ايجاد فضاهاي مجتمع‌هاي خدماتي-رفاهي بين‌راهي براي استفاده از تسهيلات، استراحت كوتاه، كاهش ميزان تصادفات جاده‌اي، كاهش اتلاف وقت، كاهش آلودگي زيست‌محيطي، ايجاد بستري مناسب جهت اشتغال‌زايي، از بين بردن يكنواختي منظرهاي بياباني و جنگلي حاشيه راه¬ها ايفاي نقش مي¬كند.