بررسي اسناد ارتقاء كيفي منظر راه ھاي برون شھري كشور نيوزلند

توسعھ شھرھا و رشد بي رويھ سكونتگاھھاي انساني نياز بھ ساخت بزرگراھھاي و جاده ھاي بيشتر را بوجود آورده است. خيابانھا و جاده ھا مسيرھاي ارتباطي ھستند كھ دو مكان يا بھ عبارتي ديگر اجتماعات انساني را بھ ھم پيوند ميدھند. بزرگراھھا و جاده ھا تنھا عامل پيوند دو نقطھ با يكديگر نيستند بلكھ امروزه خود بھ عنوان ھدف مطرح باشند بھ صورتي كھ يكي از انواع گردشگري در دنيا، گردشگري راه است. لذا برنامھ ريزي و طراحي آنھا از اھميت بسزايي برخوردار است. منظر راه تحت تاثير ويژگيھاي طبيعي، فرھنگي و تاريخي محيط بوده و بازتاب آن در مسير، مي تواند نقش مھمي در ايجاد منظري ھويت بخش و خاطره انگيز داشتھ باشد. كشور نيوزلند بھ علت قرارگيري در اقليم معتدل و مرطوب و نيز مجاورت با اقيانوس آرام داراي طبيعت منحصر بفردي بوده و سالانھ گردشگران زيادي را بھ خود جذب مي كند. جاده ھا و بزرگراھھاي واقع در اين كشورمسيرھاي گردشگري محسوب شده و سازمان حمل و نقل كشور دستورالعمل ھايي را براي ارزيابي منظر جاده ھاي شھري و بين شھري و بزرگراھھا تدوين نموده است. اين مقالھ بھ بررسي و ارزيابي منظر بزرگراھھا در كشور نيوزلند مي پردازد. بھره گيري از تجربھ ھاي جھاني در زمينھ ضوابط منظر راه و بومي سازي و بكارگيري آنھا جھت تدوين ضوابط طراحي حاءز اھميت است.