بررسي ژنوتيپ هاي ميكرو RNA 23a و ارتباط آن با بيماريMS در جمعيت ايران با روش tetra-arms-pcr

مقدمه و هدف: بيماري مالتيپل اسكلروزيس1 (MS) شايع ترين بيماري خودايمني سيستم عصبي مركزي در سنين جواني مي باشد. فاكتورهايي مانند عوامل محيطي و زمينۀ ژنتيكي در ابتلا به بيماري مالتيپل اسكلروزيس دخيل مي باشند. از آنجا كه miRNAها در سلول‌ هاي عصبي و گليال نقش مهمي در سطوح تنظيمي پس از رونويسي دارند، تغيير در عملكرد آنها به واسطه پلي مورفيسم‌ها و در نهايت تغيير بيان آنها در سيستم عصبي مي ‌تواند زمينه را براي بيماري‌ هاي تحليل برنده اعصاب از جمله مالتيپل اسكلروزيس فراهم كند. از اين رو، هدف از اين مطالعه، بررسي نقش پلي مورفيسم miR 23a C T در ايجاد بيماري مالتيپل اسكلروزيس در نمونه اي از جمعيت ايراني مي باشد. مواد و روشها: در اين مطالعه، ۱۳۴ بيمار مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس و ۱۴۲ فرد سالم به عنوان گروه كنترل انتخاب شدند. تعيين ژنوتيپ با روش Tetra ARMS PCR انجام گرفت. ۴ ميلي ليتر خون محيطي از افراد مورد مطالعه در لوله هاي حاوي EDTA گرفته شد. استخراج DNA ژنومي از نمونه هاي خون افراد بيمار و گروه كنترل به روش كيت انجام گرديد. پرايمر هاي مناسب با استفاده از نرم افزار Primer1 طراحي شدند. همچنين اين پرايمر ها توسط سرويسBLAST موجود در سايتNCBI براي يافتن نواحي داراي همولوژي در ژنوم انسان ارزيابي شدند . جهت تعيين وجود ارتباط بين ژنوتيپ مورد مطالعه و وقوع بيماري مالتيپل اسكلروزيس از آزمون مربع كاي و نرم افزارSNP – STAT استفاده گرديد. يافته ها: در هيچ يك از دو حالت توارثي غالب يا مغلوب: ، تفاوت معناداري در توزيع ژنوتيپي miR-23a در بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس(MS) در مقايسه با افراد سالم مشاهده نشد ۰۵/ ۰ PValue. نتيجه گيري: تحقيق حاضر براي اولين بار در ايران انجام گرفت، و برخلاف مطالعات پيشين كه نشان دهنده ارتباط اين پلي مورفيسم با وقوع بيماري مالتيپل اسكلروزيس بود، در نمونه اي از جمعيت ايراني كه در تحقيق حاضر مورد بررسي قرار گرفت همراهي بين پلي مورفيسم miR23a و بيماري MS ديده نشد.