شماره ركورد كنفرانس :
4309
عنوان مقاله :
سرطان پستان مقاوم به تاموكسي‌فن: مطالعات اپي‌ژنتيك
پديدآورندگان :
رمضاني علوي فرانك دانشجو، كارشناسي ارشد سلولي مولكولي، علوم پايه، دانشكده علوم پايه و فناوري هاي نوين زيستي دانشگاه علم و فرهنگ , قاسمي محسن استاديار، PHD ژنتيك مولكولي، گروه پژوهشي ژنتيك سرطان، مركز تحقيقات سرطان پستان، پژوهشكده معتمد جهاد دانشگاهي، تهران، ايران , صمدي طناز ستاديار، PHD، گروه پژوهشي ژنتيك سرطان، مركز تحقيقات سرطان پستان، پژوهشكده معتمد جهاد دانشگاهي، تهران، ايران , مجيدزاده كيوان دانشيار، PHD بيوتكنولوژي پزشكي ، گروه پژوهشي ژنتيك سرطان، مركز تحقيقات سرطان پستان، پژوهشكده معتمد جهاد دانشگاهي، تهران، ايران، , شاهزاده فاضلي ابوالحسن دانشيار، PHD ژنتيك مولكولي، علوم پايه، دانشكده علوم پايه و فناوري هاي نوين زيستي دانشگاه علم و فرهنگ , اسمعيلي رضوان استاديار، PHD ژنتيك مولكولي، گروه پژوهشي ژنتيك سرطان، مركز تحقيقات سرطان پستان، پژوهشكده معتمد جهاد دانشگاهي، تهران، ايران
كليدواژه :
مقاومت به تاموكسي‌فن , اپي ژنتيك , متيلاسيون DNA , تغييرات هيستون.
عنوان كنفرانس :
سومين كنفرانس ملي علوم و تكنولوژي هاي نوين زيستي
چكيده فارسي :
داروي ضد استروژن تاموكسي‌فن، يك روش هورمون درماني در بيماران مبتلا به سرطان پستان است. مطالعات بيشماري به بررسي محدوديت‌هاي اين روش درماني و ايحاد مقاومت به آن پرداخته است. اين مقاومت به دو صورت ذاتي يا اكتسابي در بيماران روي مي‌دهد. مكانيسم‌هاي ايجاد مقاومت گسترده است، از جمله مي توان به تغيير در ميزان بيان ژن‌هاي سركوب‌كننده تومور، از دست رفتن يا تغيير ميزان بيان گيرنده استروژن در سلول‌هاي توموري، تغيير در ميزان بيان miRNA ها، پلي‌مورفيسمهاي ژنتيكي كه در ژن‌هاي مؤثر در متابوليسم تاموكسي‌فن رخ مي‌دهند و تغييراتي كه در مسيرهاي سيگنالينگ سلولي اتفاق مي‌افتد، اشاره كرد. با اين حال مكانيسم‌هاي دخيل در اين مقاومت محدود به تغيير در توالي DNA نمي‌شود؛ و مي‌تواند ناشي از تغييرات اپي‌ژنتيكي باشد. اخيرأ ، با ظهور داروهايي كه متيلاسيون DNA و يا استيلاسيون هيستون را هدف قرار مي‌دهند، درمان هاي اپي ژنتيكي پيشرفت بسياري كرده است. اپي ژنتيك مكانيسم عمل هورمون هاي استروئيدي و فعاليت ضد هورموني از طريق گيرنده هسته اي را رمز گشايي مي كند. در اين مطالعه مروري، از ديتا بيس NCBI و نيز موتور جستجوگر scholar استفاده كرديم، و به بررسي مقالاتي پرداختيم كه تاثير تغييرات اپي ژنتيكي در تغيير بيان ژن ها و مقاومت به تاموكسي‌فن را بررسي كرده است. ما مطالعه كرديم كه چگونه اپي ژنتيك مي تواند علت تغيير در بيان ژن ها و مقاومت به تاموكسي‌فن باشد و اينكه اين موضوع چگونه طي يك دهه اخير به عنوان رويكرد درماني جديد مورد استفاده قرار گرفته است. علاوه بر اين به طور جداگانه، تغييرات اپي‌ژنتيكي مرتبط با مقاومت و روش هاي مقابله با اين تغييرات را بيان كرديم. بررسي‌هاي اپي‌ژنتيكي اين مقالات مانند مطالعه وضعيت متيلاسيون ژن‌هاي ERα PITX2, PTEN, RASSF1A,CYP1B1, ESR1, كه بيان متفاوتي در افراد مقاوم و حساس دارند حاكي از وضعيت هايپرمتيله اين ژن‌ها در افراد مقاوم است. همچنين فاكتورهاي تغييردهنده هيستون ازجمله:HMT و HDAC، با تأثير بر پروموتر ژن ERα موجب تغيير بيان آن و مقاومت به تاموكسي‌فن شده است. علاوه بر اين در سطح پس از رونويسي نيز ارتباط برخي miRNA ها با توسعه مقاومت بررسي شده است. مهار فاكتورهاي اپي‌ژنتيكي با داروهايي نظير Vorinostat (مهاركننده HDAC) و 5-azadeoxycytidine (مهاركننده DNMT) در سلول‌هاي مقاوم منجر به بازگشت حساسيت به اين سلول‌ها شده است؛ كه با توجه به آن مي‌توان انتظار داشت كه ادامه روند تحقيقات در اين زمينه يك روش كاربردي جهت حل اين چالش كلينيكي مطرح كند.
