تاثير ميدان مغناطيسي ايستا با شدت 30 ميلي تسلا بر وضعيت آهن دانه رستهاي سويا

آهن يكي از اجزاي ضروري سيستم اكسيداسيون گياهان است. علاوه بر اين، از آنجا كه آهن اصلي ترين عنصر فرومغناطيس نيز مي باشد، لذا نقش عمده اي در دريافت ميدان مغناطيسي توسط گياهان و پاسخشان به آن دارد. مطالعه حاضر به منظور بررسي چنين فرضيه اي انجام گرفته است. بذر هاي سويا (Glycine max L. Merrill) پس از خيساندن در آب به مدت 4 روز ، هر روز 5 ساعت تحت تيمار ميدان مغناطيسي ايستا (SMF، با شدت 30 ميلي تسلا) قرار گرفتند. سپس مقدار فريتين (پروتئين در برگيرنده بيشترين مقدار آهن)، آهن، كلسيم و نسبت پروتئينهاي آهن دار به كل پروتئينها و همچنين ظرفيت جاروبگري راديكالهاي آزاد (RSC) دانه رستها اندازه گيري شد. در مقايسه باگروه شاهد، تيمار با SMF بطور چشمگيري مقدار فريتين را افزايش داد ولي نسبت پروتئينهاي آهن دار به كل پروتئينها، RSC و محتواي كلسيم دانه رستها را كاهش داد. مقدار آهن در اين دانه رستها در مقايسه با گروه شاهد در تيمار با ميدان مغناطيسي تغييري نشان نداد. اين نتايج نشان مي دهد كه تيمار با SMF، دانه رستها را در برابر خطر افزايش مقدار كلسيم داخلي حفاظت مي كند و يك رهيافت جديد براي كاربرد ميدانهاي مغناطيسي به منظور غني سازي زيستي محصولات زراعي مي باشد.