تحليل بينامتني تاريخ ابوالخيرخاني (نگاهي كلي به متن و مطالعه ي موردي بخش پيشداديان بر مبناي ترامتنيت ژرار ژنت)

تاريخ ابوالخيرخاني يك تاريخ عمومي است كه در نيمه ي سده دهم هجري در سمرقند نگاشته شده، يعني در زمانه اي كه خانات ازبك بر فرارودان حكمروا شده اند. اين تاريخ تا كنون تصحيح و منتشر نشده و لذا در عرصه مطالعات تاريخ نگاري ايران توجهي به آن نشده است. اين پژوهش بر آن است تا با رويكرد تحليل بينامتني نگاهي كلي به اثر و زمينه ي آفرينش آن بياندازد، و بر اين مساله تامل كند كه جدال ها و جريان هاي اجتماعي و فرهنگي در فرارودانِ سده دهم هجري چه نقشي و چه بازتابي در گزينش و تدوين روايت ها در اين تاريخ داشته اند. سپس به صورت موردي بخش پيشداديان مورد بررسي قرار مي گيرد. در اين بررسي بر مبناي رويكرد نقد متن ژرار ژنت تغييراتي كه تاريخ ابوالخيرخاني(به مثابه ي يك بيش متن) بر سه پيش متنِ اصليش يعني تاريخ بناكتي، طبقات ناصري و شاهنامه فردوسي اعمال كرده است مورد تحليل قرار مي گيرد و بر چرايي اين گشتارها تامل مي شود.