نگاهي اجمالي به كنايه هاي فعلي در شعر سلمان ساوجي

سلمان ساوجي را خاتم قصيده سرايان پيش از دوره ي بازگشت ادبي مي¬دانند. وي طبق ويژگي بارز سبك عراقي كه استفاده ي وافر از صنايع بديعي و بياني مي باشد از اكثر آرايه هاي لفظي و معنوي در شعر خود استفاده كرده است.برترين ويژگي شعري اش زيبايي آفريني با اين صنايع است. هدف از انجام اين مقاله بررسي كنايات فعلي به مثابه يكي از مهترين اين صنايع در شعر سلمان ساوجي مي باشد. اين مطالعه، موردي از نوع توصيفي تحليلي است كه براي جمع آوري اطلاعات صحيح اوليه از تجربيات و نظريات مقبول بزرگان ادب استفاده شده است. ازبين نسخه هاي مختلف، كليات سلمان ساوجي با مقدمه و تصحيح مهرداد اوستا انتخاب گرديد. اين نسخه قريب به يازده هزار بيت دارد و شامل قصايد، غزليات، رباعيات، ترجيعات و مثنويات است. براي نمونه هاي كاربرد امروزي كنايه ها از ديوان شاعر معاصر، شهريار بهره گرفته شده است.