معرفي شاهنامه شاملو،نسخه مصور نويافته از دوره صفوي

شاهنامه شاملو نسخه نفيس نويافته ايست كه،در روز چهارشنبه 27 رمضان سال 1008 ه.ق به سفارش حسين‌خان شاملو در دارالسلطنه هرات اتمام يافته است. نسخه 44 نگاره،دو سرلوح مذهب و دو لچكي در صفحه انجامه دارد و به خط نستعليق جاني ابن محمدقاسم مشهور به «اصح كرماني» است و اكنون در كتابخانه كاخ‌موزه نياوران نگهداري مي‌شود. نظر به اين‌كه نسخه فوق موردبررسي پژوهشگران قرار نگرفته است، در پژوهش حاضر، هدف اصلي معرفي شاهنامه شاملو و بررسي سبك‌شناختي نگاره‌هاي آن مي‌باشد. در اين ميان دو سؤال اصلي مطرح مي‌گردد :1- شاهنامه شاملو مربوط به كدام دوره تاريخي است؟ 2- نسخه موردبحث داراي مشخصه‌هاي سبك‌شناختي كدام مكتب نگارگري ايران هست؟ با بهره جستن از روش كيفي و توصيفي-سبك شناختي، گردآوري داده‌ها به‌صورت كتابخانه‌اي و از نوع بنيادي، به پرسش‌هاي فوق پاسخ‌داده‌شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان خواهد داد كه نگارگران اين نسخه از الگوهاي قبلي نگارگري ايران، همچون مكاتب نگارگري هرات، قزوين و مشهد در جهت اعتلاي كيفيت نگاره‌ها، بهره جسته‌اند. همچنين با تكيه‌بر سبك نقاشي نگاره‌ها و تاريخ اتمام نسخه، مي‌توان بيان كرد كه شاهنامه شاملو در بستر نگارگري مكتب اصفهان شكل‌گرفته است و يكي از نسخ درباري نفيس كارگاه سلطنتي هرات در عصر صفوي محسوب مي‌گردد.