مروري بر توليد ازون و عوامل موثر بر پايداري آن

ازن گازي است تقريبأ بي رنگ، با بويي خاص شبيه بوي هواي تازه كه پس از رعد و برق استشمام مي شود و يا بويي كه در كنار تخليه الكتريكي در هواي آزاد به مشام مي رسد. در سال 1982 ازن از سوي انجمن غذا و داروي آمريكا به عنوان يك ماده ايمن و در سال 2001 استفاده مستقيم آن در محصولات غذايي شامل ماهي، گوشت قرمز، گوشت پرندگان و كاربرد آن در صنعت غذا مجاز شناخته شد. جهت توليد ازن، ابتدا بايد انرژي زيادي وجود داشته باشد تا بتواند باند O-O مولكول اكسيژن را بشكند. اين انرژي از طريق اشعه ماوراء بنفش (طول موج nm188) و يا تخليه الكتريكي بين دو الكترود حاصل مي شود و سپس راديكال هاي اكسيژن بوجود مي آيد، اين راديكال ها بسيار فعال هستند و وقتي به مولكول دو اتمي اكسيژن برخورد مي كنند، سريع تركيب مي شوند و توليد ازن مي كنند. بطور كلي سه تكنولوژي عمده جهت توليد ازن وجود دارد كه شامل تخليه كورونا، نور فرابنش، پلاسماي سرد است و عوامل موثر بر پايداري ازن نيز شامل دما و pH مي باشد.