بررسي اهميت تكنولوژي ريزپوشاني در صنايع غذايي و عوامل موثر بر كارايي و راندمان تركيبات ريزپوشاني شده

چكيده ريزپوشاني با استفاده از بيوپليمرهاي مختلف، يكي از روش هاي مورد استفاده براي افزايش مقاومت انواع مواد حساس در برابر شرايط محيطي است. در واقع ريزپوشاني فرآيندي است كه در آن تركيبات فعال مانند رنگدانه ها، روغن هاي حساس و..به عنوان مواد هسته، در داخل ماده ثانويه اي تحت عنوان ديواره قرار مي گيرند و در محل و زمان مناسب و به شكل كنترل شده، آزاد مي شوند. ابعاد كپسول هاي توليد شده مي توانند در مقادير ميكرو يا نانو باشند. براي مواد غيرقطبي، گام اول توليد امولسيون مي باشد. در اين راستا استفاده از مواد جامدي كه هم نقش پايداركنندگي امولسيون و هم ايجاد ديواره مناسب در ميكروكپسول ها را دارند، الزامي است.پس از توليد يك امولسيون پايدار، لازم است براي رسيدن به ميكروكپسول هايي مناسب، آن ها را خشك كرد. خشك كن پاششي يكي از رايج ترين و قديمي ترين روش هاي توليد ميكروكپسول هاست. تاكنون تحقيقات بسياري در راستاي بهبود فرآيند و توليد ريزكپسول هايي با حداكثر راندمان و حداقل نفوذ در برابر شرايط محيطي انجام شده است. بر اساس نتايج بدست آمده، عوامل موثر بر پايداري امولسيون از جمله نوع و مقدار مواد جامد و بيوپليمرها، ويسكوزيته واندازه قطرات و همچنين شرايط خشك كردن مانند دماي هواي ورودي و فشار نازل در خشك كن پاششي، همگي مي توانند بر راندمان و شرايط نگهداري كپسول ها موثر باشند. در اين تحقيق، خلاصه اي از اين عوامل تاثيرگذار مورد بحث و بررسي قرار گرفته اند.