كاربرد باكتريوسين‌ها در مواد غذايي به عنوان نگهدارندهاي زيستي

استفاده ازنگهدارندهاي زيستي در مواد غذايي بسيار مورد توجه مصرف‌كنندگان و صنعتگران غذايي قرار گرفته است. كاربرد باكتريوسين‌ها و تركيبات باكتريوسين مانند به عنوان عوامل آنتي پاتوژنيك در جلوگيري از فساد مواد غذايي مجاز شمرده شده است. افزايش مقاومت باكتري‌ها به آنتي بيوتيك‌ها و تقاضا مصرف ‌كنندگان به مواد غذايي فاقد نگه ‌دارنده هاي شيميايي سبب توجه محققين، به روش‌هاي نگه‌داري طبيعي گرديد. از اين رو باكتريوسين‌ها به دليل خاصيت ضدميكروبي عليه باكتري‌هاي فسادزا و بيماري‌زا مي‌توانند روش مناسبي براي نگه‌داري مواد غذايي باشند. كاربرد اين تركيبات در مواد غذايي از لحاظ مصرف‌كننده و جامعه مورد پذيرش است. باكتريوسين‌ها بر اساس ساختار، وزن مولكولي و طيف ضدميكروبي به سه گروه: لانتي بيوتيك‌ها، غيرلانتي بيوتيك با وزن مولكولي كم و غيرلانتي بيوتيك با وزن مولكولي بالا طبقه بندي مي گردند. چندين روش به منظور جداسازي و خالص‌سازي باكتريوسين‌ها توصيف شده كه پركاربردترين آن¬ها شامل كراماتوگرافي تبادل يوني، استخراج حلال و اولترافيلتراسيون مي‌باشند. نايسين يك نمونه تجاري شده باكتريوسين است‌ كه مي‌تواند چشم انداز خوبي در جهت گسترش مطالعه ساير باكتريوسين‌ها باشد. بنابراين غلظت مناسبي از اين تركيبات در مواد غذايي مي‌تواند سبب مهار باكتري‌هاي مضر گردد و در نتيجه عمر انبارماني مواد غذايي افزايش يابد.