به كارگيري روش مهندسي مجدد در بهره برداري بهينه از گيربكس هاي صنعت سيمان مطالعه موردي گيربكس سپراتور

موضوع بهره برداري بهينه از تجهيزات دوار صنعتي به ويژه در صنايع سنگيني مانند سيمان، به همان اندازه كه ميتواند براي مديران و صاحبان اين صنايع، به دليل صرف هزينه كمتر و عملكرد بهتر، امري حائز اهميت و اثربخش باشد، زمينه ساز ايجاد فرصتي مناسب جهت كسب دانش فني اين تجهيزات براي پژوهشگران نيز هست چرا كه فرايند بهينه سازي نيازمند بازنگري در تمامي پارامترهاي موثر در عملكرد تجهيز بوده و اين امر فرصت استفاده از روش مهندسي مجدد و به دنبال آن دستيابي به دانش روز دنيا و پيشرفت هاي آن را بدون صرف هزينه براي خريد تكنولوژي مرتبط ميسر مي نمايد. با در نظر گرفتن مساله فوق، در اين نوشتار سعي بر آن بوده است تا اهميت موضوع بهره برداري از گيربكس هاي صنايع سيمان با استفاده از روش مهندسي مجدد براي بهينه سازي آن مورد بازانديشي و مطالعه تخصصي قرار گيرد. با بهره گيري از روش مطالعه موردي، در مورد پژوهشي گيربكس سپراتور كارخانه سيمان، نتايج به دست آمده، حاكي از كارايي روش مهندسي مجدد در بهره برداري بهينه از گيربكس هاي اين صنايع است. مقاله حاضر به بررسي بيشتر اين مساله و ابعاد مختلف آن جهت كمك به صاحب نظران اين عرصه براي انتخاب بهتر روش بهره برداري از تجهيزات دوار صنعتي مي پردازد.