بهينه سازي مصرف انرژي با استفاده از حرارت كوره در كارخانه سيمان زابل

توليد سيمان يك فرآيند به شدت انرژي بر مي باشد، كه در حدود 4GJ در هر تن سيمان توليدي انرژي مصرف مي كند. از لحاظ تئوري، توليد يك تن كلينكر نيازمند حداقل 1.6GJگرما مي باشد.[1] اگرچه در حقيقت، متوسط مصرف انرژي ويژه در حدود 2.95GJ در هر تن سيمان توليدي براي كوره هاي پيشرفته مي باشد، اين در حاليست كه در برخي كشورها، مصرف انرژي از 5GJ/ton نيز تجاوز مي كند.[2] بازيابي گرماي تلف شده از گازهاي داغ [3]و سطح داغ كوره [4] در يك كوره دوار در صنعت سيمان به عنوان راههايي براي بهسازي بازده كلي كوره شناخته مي شوند. اگرچه، هنوز يافتن يك تحليل گرمايي براي يك كوره دوار مشكل مي باشد. در اين مقاله ما برخي از راه هاي ممكن براي بازيابي اين انرژي گرمايي اتلافي را مورد بحث قرار مي دهيم.