توسعه پايدار با بررسي نقش صادرات غير نفتي و رويكرد اقتصاد مقاومتي

اهميت صادرات غير نفتي و نقش آن در رشد و توسعه اقتصادي كشورها بر كسي پوشيده نيست، در همين راستا همواره يكي از دغدغه هاي جدي در اكثر كشورهاي جهان ارتقاي رقابت پذيري و تلاش در جهت رشد صادرات محصولات با ارزش افزوده بالاست. اين دغدغه به ويژه در كشورهاي نظير ايران كه داراي درآمدهاي نفتي يا درآمد هاي وابسته به منابع طبيعي هستند بسيار بيشتر است. در چند سال اخير و با توجه به تحريم هاي يك جانبه و غيرانساني غرب عليه جمهوري اسلامي ايران با هدف متوقف كردن برنامه هاي صلح آميز هسته اي ايران، واژه ي جديد «اقتصاد مقاومتي» به ادبيات اقتصادي كشور اضافه شد و اما از ضرورتهاي توسعه پايدار كشـور، سـرمايه گذاري هـاي مانـدگار و بلند مدت و انجام پروژه هاي زيربنايي براي ايجاد افزايش ارزش افزوده و توليد در كشور است. در مقاله حاضر نويسندگان تلاش مي كنند با بررسي صادرات غير نفتي كه به معني صادرات محصولات پتروشيمي، و ساير كالاها و خدمات است. به عنوان نمونه عمده ترين محصولات صادرات غيرنفتي كشورمان شامل پروپان مايع شده، پلي اتيلن، سنگ آهن و كنستانتره هاي آن، متانول، پسته، بوتان مايع شده، انواع گازهاي نفتي، فرش و كفپوش هاي نساجي، اوره، سيمان، آلومينيوم، زعفران، و خودرو مي شود تاثير صادرات غيرنفتي را بر اقتصاد مقاومتي و همچنين توسعه كشور بيان كند.